نقش رسانه های خارجی از جمله BBC در شروع جنگ تحمیلی

جمهوری اسلامی ایران در طول یک سال و چند ماه قبل از وقوع جنگ تحمیلی، با فشارهای برون مرزی متعددی روبرو شد:
جنگ تبلیغاتی، سیاسی روانی؛ محاصره اقتصادی؛ بلوکه کردن دارایی‌های ایران؛ تهدیدات نظامی (مداخله نظامی در طبس و   ...)؛ تحریف ماهیت انقلاب اسلامی در عرصه بین‌المللی؛ دامن زدن به تروریسم و ناامنی داخلی و حمایت از آن.                  
هدف از این اعمال، بدبین ساختن افکار عمومی جهان نسبت به انقلاب اسلامی، جلوگیری از شناسایی سیاسی جمهوری اسلامی و فراهم ساختن زمینه های جنگ علیه ایران بود. هدف این بودکه هرگونه برخورد با ایران، در عرصه بین‌المللی، اقدامی در جهت بازگرداندن ثبات و آرامش به منطقه و مطابق خواست جامعه جهانی جلوه کرده و توجیه پذیر باشد. هدف این بود که نگذارند نهضت امام خمینی (ره) به عامل تأثیرگذار در تعیین نظم استراتژیک جهان تبدیل شود.

درگزارش خاکستری از BBC آمده است :

دو عامل اصلی برای شروع جنگ می‌شمارد که یکی از آنها مناقشات مرزی است: «یکی از اهداف عمده صدام از این تجاوز، تصرف ساحل شرقی اروندرود و دستیابی به بخشی از خوزستان بود زیرا به این ترتیب عراق از بزرگ‌ترین جغرافیایی‌اش یعنی نداشتن سواحل عریض و بزرگ رهایی می‌یافت» و عامل دوم که به شدت روی آن تأکید می‌شود، قصد ایران برای صادر کردن انقلاب اسلامی و ترس اعراب و از جمله صدام از این هدف ایران است. همان گونه که در قسمت «رزمندگان جبهه‌های دیروز امروز چه می‌گویند» سه نظر از پنج نظری که از وب‌سایت عربی‌اش گرفته، بر این قضیه تأکید می‌کنند. راجر‌هاردی تحلیل‌گر امور خاورمیانه بی‌بی‌سی در این باره برای بی‌بی‌سی می‌نویسد: «صدام حسین از انقلاب اسلامی که موجب به قدرت رسیدن آیت الله خمینی در سال 1979 شده بود مستقیماً احساس خطر می‌کرد. آیت الله خمینی به نوبه خود صدام حسین را یک حکمران مستبد (نسبی مذهب) ظارم می‌دید که شیعیان عراقی را سرکوب می‌کند و تمایل خود به سرنگون کردن وی را مخفی نمی‌کرد. به همین دلیل برای صدام حسین جنگ یک عامل بازدارنده بود: او رژیم آیت الله خمینی را قبل از اینکه وی او را سرنگون کند، ساقط می‌کرد.»

البته حوادث بعد نشان داد که امریکا و یارانش در تبیین واقعیت‌ها، اشتباه کرده و دچار خوش‌بینی شده بودند که ناشی از ماهیت رخدادهای سیاسی‌ـ اجتماعی و اطلاعات نادرست امریکا بود. امریکا به رغم نظام و سیستم اطلاعاتی‌اش، همچنین حضور طولانی مدت در جامعه ایران، فاقد اطلاعات واقعی بود و توان تبیین صحیح این اطلاعات را نیز نداشت.
مجموعه این مسایل، امریکا و هم پیمانانش را به چالشی با جامعه ایران کشاند که هنوز بعد از گذشت نزدیک به سه دهه به پایان نرسیده است.